een dag uit het leven van...

voor de mensen die heel erg jaloers zijn op ons en denken dat een buitenlandse stage alleen maar rozegeur en maneschijn is.. hier een dag die dat tegenspreekt! :)
donderdagochtend, 6u28: Pieterjan zijn wekker loopt af. niet 1 keer, niet 2 keer maar wel 3 keren! grrr, kan hem wel een kussen naar zijn hoofd smijten! Opstaan,wassen, Pieterjan uit zijn bed sleuren... Kwart na 7 vertrekken we dan richting taxi busjes (weet jij de weg nog, ik niet meer hoor!)want het is donderdag en dan gaan we naar Promosa, het chaos-schooltje met de 40 peuters en kleuters die ons niet verstaan, en wij hen niet. Yes, van de eerste keer juist gelopen en ook nog een busje gevonden! tis al aardig warm buiten en het busje zit gelukkig nog niet overvol. we voelen ons veilig, zeker wanneer de chauffeur moet uitstappen en een zetel met de hamer eruit moet slaan om iemand uit te laten! 8u: bestemming bereikt! Vol goede moed en een tas slappe koffie later beginnen we aan onze dag. Ik heb besloten om me met de babys bezig te houden. dat nemen ze wel heel letterlijk want ik sta er ook echt heel alleen voor, ook voor de vele kak- en pispampers. maar goed, ik klaag niet, zeker niet wanneer ik Pieterjan voorbij zie komen, 1 brok frustratie `ik moet hier WEG` klinkt het. dan moeten de babys het bed in (moe of niet) en ga ik mijn kompaan maar eens helpen.. ik heb zelfs een verhaaltje in het Tswana voorgelezen, een combinatie van russisch,arabisch en chinees, maar het viel in de smaak! dan nog papje geven en we zijn blij dat het 13u is! terug tuffen met het busje dat nu wel overvol zit. maar dat is nog wel gezellig, leer je wat `locals` kennen. thuis aangekomen willen we op ons gemak iets eten, belt onze contactpersoon van het bejaardencentrum `of we om 14u naar de zaal willen komen om die klaar te zetten voor het feest op vrijdag` (het was 13u45). daar aangekomen, mochten we tafels dekken. en wat voor! hoeve dewaleff is er niks tegen! na een uurtje was alles klaar.. dachten we.. de bazin komt van haar oren maken en alles moet aangepast worden! de zweetkringen onder mijn oksels waren inmiddels meer dan zichtbaar, maar we keep on smiling! om 17u waren we klaar en we ploften ons eindelijk in de zetel toen ons de volgende opdracht te wachten stond: groepswerk voor school met een bende kakelende, christelijke meisjes. van de opdracht begrepen we niet veel, maar we hebben toch een meerwaarde proberen te zijn! s avonds vroeg het bed in, want de volgende ochtend moet ik er om 4u30 uit om kindjes met een handicap te helpen opstaan en wassen.. wat vakantie, niks vakantie! :)
Voor de rest gaat hier alles goed hoor, we genieten nu van ons weekend en gaan morgen naar pretoria! volgende week proberen we er weer wat foto s op te zetten. en we zien ook dat er veel mensen eens komen kijk op onze site, maar het is ook altijd leuk om berichtjes te lezen! dus dat zeker blijven doen!
ook even melden dat ze onze `fraude` ontdekt hebben en dat we dus geen internet meer hebben in ons huisje...
Baie groetjes en lekker bly dag!