eerste stagedag

onze eerste stagedag zit erop! 't Was.. euhm.. chaos! Iedereen die me kent weet dat ik wel van een beetje chaos houd, maar hier kon ik zelfs mijn draai niet in vinden!We kwamen aan om 7u30 sochtends, (de dagen beginnen hier extreem vroeg) en om 9u kwamen de kindjes op hun gemakske binnen getaffeld. ZEER schattige kindjes, allemaal zwartjes/mokka's.. ik houd nog een plaatsje over in mijn valies :-) Wij dachten, we gaan eens kijken hoe ze dat hier doen en dan een beetje meehelpen.. viel dat even tegen! Er waren geen juffrouwen (daar is geen geld voor) alleen 2 vrijwilligsters die dachten even vakantie te kunnen nemen omdat wij er waren (fijn dat ze ons vertrouwen). Daar sta je dan! 30 joelende kinderen die ons besprongen en het ergste was: ze spreken (en verstaan) alleen maar Tswana! Maar wij hebben, zoals we zijn :-), onze plan goed getrokken. Alleen moet ik niet meer gaan verven met ze als ik alleen ben. voor de rest is er dus geen enkele structuur, de kids komen binnen (ik dacht dat het een weeshuis was, maar het is een soort crèche) en die spelen en krijgen pap. dat is het. accomodatie genoeg overigens, alle materiaal dat je nodig hebt, mooie infrastructuur, maar het wordt niet gebruikt. ook is alles in het engels en dat verstaan ze niet. ons gezag werd stevig ondermijnd! Pieterjan iemand in de hoek gezet, geleerd met een lepel te eten en niet met de handen.. tevergeefd! Maar we geven niet op! We gaan er helemaal voor. We gaan een structuurbord opstellen, samen met de vrijwilligers en de sociaal werkster en samenwerken met de kleuteronderwijzers in spé hier op kot. Verder ligt die crèche in een township, ernaast ligt een ziekenhuis, en geloof me: daar wil je niet verzorgd worden! volgende keer moeten we met de 'taxi' terug. die komt 1 of 2 keer per dag en dan staat er een gigantische rij aan te schuiven, ik vraag me af hoeveel negers er in zo een busje kunnen! Eindelijk, dit is het échte Afrika!